بسم الله الرحمن الرحیم
دلنوشته ای در سالگرد شهادت عزیز دلم شهید حاج حسن دانش
سلام علیکم
بسیار برایم سخت و سنگین است که درباره شخصی حرف بزنم و بنگارم که هنوز رفتنش را باور ندارم و نخواهم کرد…
شخصیتی که ناشناس و غریبانه در جمع قرآنیان آمد و بقول مادرش غریبانه زندگی کرد و غریبانه و مظلومانه و مانند اربابش حسین علیه السلام عطشان از دنیا رفت…
آشنایی من و حاجی حسن عزیزم برمیگردد به سال ۱۳۷۴ ؛ یادم نمیرود اولین برخوردم با او را ؛ همان لحظه ای که با سری با موهای خیلی کوتاه شده وارد مسجد قیام شد ؛ با خود گفتم این دیگر کیست و از استاد گندمی پرسیدم او کیست گفتند حسن دانش ؛ تازه کشفش کردم، استعداد خوبی دارد…
از همان ابتدا باهوش و زرنگ و پابکار به نظر میرسید، اما صدا و نفس بسیار ضعیف و ناتوانی داشت . در اولین قرائتی که برایمان خواند (که یادم هست سوره والشمس تقلید از استاد عبدالباسط بود) با خود گفتم: این که به درد قرائت قرآن نمیخورد اما او کسی نبود که به سادگی از تلاش و تمرین دست بردارد و خیلی زود ثابت کرد که اشتباه فکر میکردم.
از همان ابتدای شروع کارش در یادگیری قرائت قرآن بسیار جدی و مصمم و از همه مهمتر با ادب و گوش به حرف کن بود تا جایی که هر تلاوتی را جهت تقلید به او پیشنهاد میکردیم کمتر از چند هفته تحویل میداد آن هم در حدی بالاتر از توان خودش.
کم کم و با بالا رفتن سن و قوی شدن جسم و صدایش دیگر مطمئن شدم آینده خوبی در انتظار اوست .
افتخار همراهی او به عنوان دوست صمیمی و همکار و در برهه ای از زمان رقیب در مسابقات را حقیر تا سال ۸۱ با او داشتم تا اینکه به علت مراجعت و هجرتم به شهر مقدس قم و کنار کشیدن از صحنه مسابقات بدلایل مختلف و غیر قابل ذکر و نیاز در این نوشتار، توفیق همراهی او را از دست دادم.
هر چند برخی از دوستان به حقیر لطف داشته و من کمترین را به عنوان استاد او معرفی میکنند اما حقیقت مطلب این است که نه من و نه هیچ فرد دیگری در زمینه هنر تلاوت به ایشان کمک خاص و آنچنانی نکرد بلکه خود او بود که با انگیزه و اراده و توکل خاص خودش به مراتب بالایی از تلاوت قرآن رسید، هرچند در ابتدای کار و شروع راه تا انتهای مسیرش راهنماییهای لازم و موثری خصوصا از جانب استاد واقعیش یعنی حاج آقا گندمی به وی شد.
اعتراف میکنم که در سالهای اخیر بسیار بسیار به او غبطه میخوردم ولی تلاش میکردم به چشم حسادت به او نگاه نکنم و…
سطح قرائتهای او در دو سه سال آخر حیاتش به جایی رسید که اساتید مبرز قرائت در کشورمان -که انگشت شمار هستند- به قدرت و صلابت و تسلط و… او در قرائت اعتراف کرده و کرسیهای قرائت او به اعتراف برخی از دوستان به تلاوت تبدیل شده بود تا جایی که برخی صرفا برای شنیدن تلاوتهای فنی و زیبا و معناگرایش روز شماری میکردند تا در جلسه یا محل تلاوتش حضور پیدا کنند….
این را هم تذکر میدهم و البته میدانید که تلاوت با قرائت قرآن فرقهای اساسی و مبنایی دارد فقط به همین اندازه اکتفا و ادعا میکنم که در دنیای امروزی قرائت قرآن ، انگشت شمار قاری تالی قرآن می توان یافت یعنی کسی که بتواند قرآن را به معنای واقعی و البته در حد توان و فهم خودش تلاوت کند ، لکن قاری قرائت کننده قرآن در کشور ما و دنیا فراوانند ….
همه اینها را نوشتم تا بگویم حسن که بود و چرا خدایش او را انتخاب کرد و به سوی خود برد و امثال من را در غمی همیشگی قرار داد؛ حاجی حسن فردی بود لایق این مقام یعنی شهادت چرا که خداوند همواره گل چین بوده و خوبان خود را زود بسوی خود می برد
اما صرفا جهت اطلاع دوستان و نوجوانان و جوانان و علاقمندان به تلاوت قرآن که شاید این نوشتار به دستشان برسد عرض میکنم که به نظر حقیر سرتاپا تقصیر و گناه، حسن دانش به دو دلیل عمده خیر دنیا و آخرت نصیبش شد:
اولا به دلیل معنوی اخلاق نیک و آداب معاشرتش .
کمتر کسی را میتوانید پیدا کنید، از دوستان و آشنایان و از پدر و مادرش و همسر و خانواده اش که کمترین بی ادبی یا ناراحتی را از جانب او دیده و تحمل کرده باشد. به قول خودش همیشه آرام و متفکر و سربه زیر بود ، احترام به والدین و همسر و اساتیدش در اولویت قرار داشت ؛ گاهی که توفیق نصیبم میشد و به منزل پدر بزرگوارش -که روح و رضوان خداوند بر او باد- میرفتم ، غالبا والده محترمش در حضور من از او گله میکرد که حسن کمتر در خانه است و کمتر به ما سر میزند و … اما او بدون کوچکترین بی ادبی سر به زیر انداخته و تایید میکرد و میگفت درسته ، راست میگن و با لبخند همه را قبول میکرد ؛ حالا من باشم به مادرم میگویم ای بابا جلو فلانی آبروی ما را ریختی !!! و ….
دلیل دوم ، دلیل مادی سعی و تلاش و خواستن است.
این سنت قطعی خداوند است که هر کس تلاش کند نتیجه خواهد دید و من کمتر کسی را در عمرم بیاد دارم که توانسته باشد آیه شریفه وان لیس للانسان الا ما سعی و… را حقیقتا اجرا و در زندگی عمل کرده باشد ولی حاج حسن دانش این کار را کرد و آیه را به معنای واقعی کلمه معنا کرد .
کمتر تلاوتی از دستش خارج میشد و کمتر روزی را می توانستی در زندگیش پیدا کنی که قرائت قرآن نکند یا در فضای منزل و محل کارش تلاوتی را استماع نکند .
دوستان عزیز ؛ هرچند دنیای کنونی ما پر از زرق و برقهای فریبنده مادی شده است اما بقول حاج آقا قرائتی مزه قرآن آنقدر شیرین و گواراست که اگر بسراغش برویم تمام زر و زیور دنیا و مافیهای آن را فراموش خواهیم کرد .
عزیزان من حاج حسن جانم هر چه داشت از توکل و توسل و اخلاق و رفتار و ادب و سعی و تلاش و افتادگی و نجابت خود و والدینش بود نه از من و دیگران.
حاج حسن مسرور و خوشحال از رسیدن به آرزو و انگیزه ناگفته اش (که همان تشویق و ترغیب دوستان قرآنی خود در جهت تمرین و رسیدن به مقامات والای قرآنی بود) از دنیا چشم فرو بست و فی الحال در رضوان خداوند قاری تالی خاص او و چشم انتظار شماست.
اما کلام آخر:
نزدیک به یکسال از جنایت آل سعود سقوط رذل پلید کثیف وهابی بدتر از منافق و… میگذرد اما ما و مسئولین کشورمان برای این جنایت چه کردیم و چه کردند ؛ برخی باصطلاح مسئولینی که در صف اول نماز میت این عزیزان در کشور قرار داشتند و احتمالا در مراسم آتی نیز حضوری بالاجبار دارند حالا دیگر آنها را جزء شهداء هم نمیدانند و به آخور مادی خود چسبیده اند … حال آنها که از همان اول معلوم بود چه رسد به بزرگان کشورمان که معلوم بود و میدانستیم که داغی آنها همان چند روز و ماه اول خواهد بود و همه چیز را فراموش خواهند کرد و کردند!
بیاییم بدور از منافع سیاسی و … لااقل نام جنایت را در این قضیه دنبال کرده و تاکید کنیم که جز این نامی نمیتوان بر این قضیه گذاشت !!!
آیا واقعا نام این جنایت ؛ واقعه و حادثه و حتی فاجعه است؟؟؟ همه این تعابیر در صورتی استعمال میشود که مورد وقوع ، بدون قصد و انگیزه و ناخودآگاه باشد نه امثال این جنایت که در دنیای امروز ما در حال وقوع است. اما چه کنیم که همه دنیای امروز مسئولین ما سیاست بازی و سیاست گرایی است و جرات زدن حرف حق به مصالح سیاسی وجود ندارد…
لعنت دائم و ابدی خداوند بر عاملان این جنایت عظیم همان آل سعود عنود یهود وهابی نجس … که داغی بزرگ و خاموش ناشدنی در سینه دهها خانواده ایرانی و هزاران خانواده در دنیا نهادند وما را در سوزی سرد نشدنی تا پایان عمر قرار داده و بزرگترین عید شیعیان را به عزایی همیشگی تبدیل کردند.
رحمت ابدی خداوند بر شهدای مظلوم جنایت منا.
خداوند بر درجات عالی شهید عزیز حاج حسن دانش و پدر بزرگوارش که نقش خاصی در پرورش او داشت بیافزاید و به خانواده و مادر بزرگوار و همسرش صبری جمیل و اجری جزیل عنایت فرموده و به فرزندان یتیمش همچون او خیر دنیا و آخرت عطا فرماید.
التماس دعای خیر از همه دارم .
محمد مهدی ملک ثابت
۱۴ شهریور ۱۳۹۵ – دوم ذی الحجه ۱۴۳۷
از توجهتون سپاسگزارم.
عزیز باشید.
یاعلی مدد